Thomas De Gendt neemt het op voor Remco Evenepoel richting Tour: “Hij heeft een groot ego, maar…“
Remco Evenepoel gaat straks voor niets minder dan eindwinst in de Tour de France. Niet meer dan logisch gezien zijn competitiviteit, aldus ex-renner Thomas De Gendt.
Die laatste wijdt zijn meest recente column bij Cyclingnews aan de kopman van Soudal – Quick Step. Evenepoel moet het in La Grande Boucle opnieuw opnemen tegen Tadej Pogacar en Jonas Vingegaard. Vorig jaar werd de olympische kampioen derde.
“Ik wens dit niemand toe, maar Remco heeft alleen een grote kans om te winnen als Pogacar crasht”, start de gewezen meesteraanvaller zijn betoog nogal pessimistisch. “Anders wordt het voor Remco – of wie dan ook – heel erg moeilijk om ook maar in zijn buurt te komen. Het interessante is natuurlijk dat in Remco‘s hoofd zelfs Pogacar waarschijnlijk niet buiten bereik is. Maar dat komt doordat als je in zijn positie zit en je ervan uitgaat dat Pogacar te sterk is, je al verloren bent nog voor de start. Hetzelfde geldt voor Vingegaard: hij zal niet aan de tweede plaats denken, alleen aan winnen. Ik denk dat ik Remco goed genoeg ken om te weten dat hij denkt dat hij Pogacar in de eerste tijdrit kan verslaan. Remco was immers bijna 45 seconden sneller dan hem in de Dauphiné. Als hij die eerste tijdrit wint en daarna niet zoveel tijd verliest in de bergen, zal Remco denken dat hij Pogacar misschien wel kan verslaan in het algemeen klassement.”
Want Evenepoel is een geboren winnaar, aldus De Gendt. En dat heeft zijn voor- en nadelen.
“Remco is realistisch en weet dat het een zware opgave zal worden. Maar die winnaarsmentaliteit hoort bij een kampioen. Remco heeft, en dat moeten we niet negatief opvatten, een groot ego. Daarmee bedoel ik niets slechts, maar eerder dat hij zich graag wil bewijzen. Kijk maar naar die keer dat hij een mindere dag had op de Tourmalet in de Vuelta van 2023, toen zelfs ik hem op de beklimmingen passeerde en hij er niet best uitzag. Toch vloog Remco 24 uur later weer. Dat soort ommekeer is er niet om iets te bewijzen aan het publiek. Mensen hebben hun eigen mening en zelfs als je veel wint, verandert die niet per se. Het is bijna alsof hij zijn waarde wil bewijzen, niet alleen aan zichzelf, maar ook aan zijn team. Je ziet deze houding niet bij wielrenners van een lager niveau, alleen bij renners met een groot ego. Maar ik herhaal, ik bedoel dat niet negatief. Daarmee bedoel ik de manier waarop de grootste kampioenen worden gevormd.”
En die volwassen kop moet wel wat kunnen verdragen, zoals veel kritiek in eigen land.
“Wanneer andere Belgische renners een etappe in de Dauphiné winnen, worden ze hier al geprezen en genomineerd voor Belgisch Wielrenner van het Jaar. Maar bij Remco zeggen ze nog steeds dat het niet goed genoeg is. Het is net alsof sommige renners niets fout kunnen doen en voor de meeste mensen kan Remco niets goed doen. Dat is een beetje irritant en heel vreemd, want we hebben het hier over een renner die monumenten kan winnen, die grote rondes kan winnen en die twee keer Olympisch kampioen kan zijn. Maar toch zeggen sommige mensen hier dat hij een waardeloze renner is omdat hij de Tour de France nog niet heeft gewonnen. Het punt is dat Remco op jonge leeftijd de Vuelta won en ze verwachten dat hij beter wordt… Dus zelfs als Remco de openingstijdrit wint en het geel pakt, zal het voor deze critici nog steeds niet genoeg zijn. Zodra hij tijd verliest in de bergen, zullen ze zeggen dat hij niet goed genoeg is om de trui te houden. Mensen denken dat het hebben van de gele trui je vleugels geeft – iets extra’s wanneer je hem moet verdedigen. Maar tenzij Pogacar ziek wordt of crasht, zal Tadej de grote favoriet zijn en zal hij zeer moeilijk te verslaan zijn.”
