In een emotionele en reflectieve verklaring heeft de Belgische turnster Nina Derwael officieel haar afscheid van de topsport aangekondigd. De olympisch kampioene en meervoudig wereldkampioene stopt met turnen op het hoogste niveau, waarmee er een einde komt aan een indrukwekkende carrière die talloze fans in België en ver daarbuiten heeft geïnspireerd.
Derwael, vooral bekend om haar elegantie, technische perfectie en dominantie aan de brug met ongelijke leggers, schreef geschiedenis in 2021 toen ze België’s allereerste olympische gouden medaille in het turnen won op de Spelen van Tokio. Die prestatie bezorgde haar een plek in de Belgische sportgeschiedenis en bevestigde haar status als een van de grootste sporticonen van het land.
In haar afscheidsboodschap sprak Derwael openlijk over de vreugde, passie en uitdagingen die haar pad hebben gevormd. “Het is een ongelooflijke reis geweest,” zei ze. “Turnen heeft mij zoveel gegeven, maar het is tijd om dit hoofdstuk af te sluiten en nieuwe horizonten te verkennen.” Ze sprak haar dank uit aan haar coaches, familie, teamgenoten en fans die haar doorheen blessures, comebacks en grote kampioenschappen hebben gesteund.
De beslissing om te stoppen werd niet licht genomen. Na meer dan tien jaar op het hoogste niveau te hebben getraind en haar lichaam tot het uiterste te hebben gedreven, erkende Derwael dat het tijd was om naar zichzelf te luisteren en haar fysieke en mentale welzijn voorop te stellen. Haar afwezigheid op de Olympische Spelen van Parijs 2024 – wegens blessure – voedde al eerder de speculaties over een mogelijk afscheid.
Tijdens haar carrière verzamelde Derwael talloze titels, waaronder twee wereldtitels (2018 en 2019) aan de brug en vijf Europese medailles. Haar oefeningen werden geprezen om hun complexiteit, elegantie en originaliteit, en ze zette een nieuwe standaard in haar discipline. Ze had een enorme invloed op een nieuwe generatie turnsters.
Na haar aankondiging stroomden de reacties uit de sportwereld binnen. Het Belgisch Olympisch Comité noemde haar “een echte pionier en een nationaal icoon,” terwijl collega-turnsters en coaches haar prezen voor het doorbreken van grenzen en het op de kaart zetten van het Belgische turnen op mondiaal niveau.
Derwaels impact gaat verder dan haar medaille-oogst. Ze werd een rolmodel voor jonge meisjes en jongens in België en daarbuiten, en bewees dat atleten uit kleinere landen kunnen concurreren – en winnen – tegen traditionele grootmachten zoals de VS, China en Rusland.
Vooruitkijkend liet Derwael weten dat ze betrokken wil blijven bij de sport, mogelijk als coach, mentor of pleitbezorger. “Ik stap dan wel van de mat, maar turnen zal altijd een deel van mij blijven,” zei ze. Wat de toekomst brengt is nog onduidelijk, maar ze wil iets terugdoen voor de gemeenschap die haar carrière mogelijk maakte.
Nu de turnwereld afscheid neemt van een van haar grootste sterren, laat Nina Derwael een nalatenschap achter die nog lang zal voortleven. Haar combinatie van artistiek talent, veerkracht en kalmte onder druk bezorgde haar niet alleen medailles, maar ook een onuitwisbare plaats in de harten van vele fans.
Nina Derwael’s afscheid betekent het einde van een gouden tijdperk, maar haar invloed leeft voort in elke jonge turner die groot durft te dromen.
