Tijdens een onverwacht maar hartverwarmend moment tijdens de Tour de France van dit jaar zagen wielerfans meer dan alleen atletische prestaties op de slopende hellingen van de Col du Tourmalet. Een speels bord, vastgehouden door een fan langs de kant van de weg, trok de aandacht van twee bekende renners – van wie er één spontaan een actie maakte die zowel gelach als emotie teweegbracht in de wielerwereld.
Het handgemaakte kartonnen bord, kleurrijk versierd en vastgehouden door een vrouw in een wit shirt met rode stippen, luidde: “Wout weet het nog niet, maar we gaan trouwen!” Een humoristische knipoog naar de Belgische wielrenner Wout van Aert. Het bord was bedoeld als luchtige fanfare – maar het verhaal eindigde daar niet.
Terwijl de renners de pittige klim nabij de top van de Tourmalet trotseerden, stak de Franse wielrenner Julian Alaphilippe, bekend om zijn flair en bevlogen rijstijl, zijn hand uit en greep het bord. Terwijl hij het tijdens de afdaling op grote hoogte koud kreeg, stopte hij het karton onder zijn trui om warm te blijven. Het gebaar, hoewel spontaan, verraste de fan onbedoeld.
Later die avond plaatste Alaphilippe via sociale media een verontschuldiging aan de fan, waarin hij het moment erkende en haar uitnodigde om weer contact te leggen. Zijn bericht werd ontvangen met glimlachen, emoji’s en een stortvloed aan positieve reacties. De fan, Clara genaamd, aanvaardde de excuses gracieus en zei dat ze dolblij was dat haar bord was opgemerkt.
Spoel door naar de volgende etappe, en Clara werd hartelijk verwelkomd in de paddock – het teamgedeelte waar de renners zich voorbereiden en ontspannen. Daar, omringd door gele teambussen, mecaniciens en renners, poseerde ze met Alaphilippe en Wout van Aert, met wat er nog over was van haar inmiddels beroemde bord. De glimlach op hun gezichten vertelde het hele verhaal.
🇫🇷 #TDF2025
Yesterday, just before the summit of the Tourmalet, Julian Alaphilippe grabbed a cardboard sign from a fan. He tucked it under his jersey to keep warm on the descent. Later, he apologized to the woman. The sign read: “Wout doesn’t know it yet, but we’re getting… pic.twitter.com/TIBJTkP834
— Team Visma | Lease a Bike (@vismaleaseabike) July 20, 2025
Het was een moment van luchtigheid en oprechte menselijke verbondenheid te midden van de chaos en druk van een van de meest prestigieuze sportevenementen ter wereld. Hoewel de Tour de France bekendstaat om zijn drama op de weg, zijn het juist deze momenten naast de fiets die fans eraan herinneren waarom wielrennen zo’n geliefde plek inneemt in de harten van miljoenen mensen.
Clara’s bord, hoewel aanvankelijk gekaapt door de omstandigheden, werd een symbool van de onverwachte vreugde die sport kan brengen. De kameraadschap die zowel Alaphilippe als Van Aert toonden, benadrukt de toegankelijke, nuchtere geest die wielrenners bij fans van alle generaties blijft bekoren.
Op foto’s die online circuleren, steekt Van Aert een duim omhoog terwijl hij op zijn fiets zit, naast Clara en Alaphilippe – het drietal lachend en herbeleeft het luchtige voorval. Het bord draagt nu de sporen van bergweer en een snelle afdaling, maar is een onbetaalbaar aandenken geworden voor Clara.
De rode stippen op Clara’s shirt doen denken aan het King of the Mountains-shirt, misschien een passend toeval gezien de setting en het bergopwaartse karakter van haar liefdesboodschap. Haar aanwezigheid in de paddock, waarschijnlijk geregeld door de teams of de organisatoren, onderstreept hoe de wielersport haar fans omarmt als geen andere sport.
Het moment resoneerde diep in de hechte gemeenschap van de Tour. Renners verdragen vaak pijn en uitputting in stilte, maar de emotionele opkikker van dit soort momenten – een gedeelde glimlach, een teken, een simpele boodschap – kan hen letterlijk en figuurlijk over bergen heen helpen.
Dit verhaal, nu verweven met het verhaal van de Tour van 2025, herinnert ons eraan dat de wedstrijd niet alleen op de weg wordt gewonnen – maar dat deze wordt beleefd in momenten tussen fans en renners, gebaseerd op wederzijds respect, spontane gebaren en gedeelde dromen. Clara kreeg geen aanzoek, maar wel iets dat net zo memorabel is: een stukje wielergeschiedenis.
Terwijl het peloton naar de volgende etappe dendert, blijft Clara’s kartonnen bord een symbool van hoe sport – in zijn puurste vorm – magisch, ongepland en diep menselijk kan zijn.
