Wout van Aerts Tour de France-reis van 2025 verliep allesbehalve soepel. De Belgische superster stond met hoge verwachtingen en een indrukwekkende Giro d’Italia-overwinning achter de rug aan de start in Florence. Toch slaagde hij er drie slopende weken lang niet in om het grote resultaat te behalen waar iedereen op had gerekend – tot de slotetappe in Parijs, waar hij eindelijk doorbrak. Voor Team Visma-Lease a Bike was het de perfecte afsluiter, en voor Van Aert de zoetste vorm van verlossing.
“Elke etappezege in de Tour is belangrijk”, aldus Mathieu Heijboer, Hoofd Prestaties bij de Nederlandse ploeg, “maar voor Wout en voor ons is deze fantastisch.” De opluchting en vreugde waren voelbaar in het hele team toen ze hun zwaarbevochten beloning vierden op de Champs-Élysées. Maar de vraag bleef: waarom duurde het tot Parijs voordat Van Aert schitterde?
Volgens Heijboer ligt het antwoord in Van Aerts voorbereiding. “Zijn aanloop naar de Tour was niet ideaal”, legde hij openhartig uit. “Hij arriveerde hier niet in topvorm, en vervolgens bleek de wedstrijd zelf nog zwaarder dan verwacht.” Vanaf de openingsdagen was duidelijk dat er iets niet klopte. De explosiviteit, de dominantie – kenmerken van Van Aerts rijkunst – leken net iets te gedempt.
🤩 The winning side on shot
🤩 Le travelling gagnant#TDF2025 pic.twitter.com/Gc8bFMVzgL
— Tour de France™ (@LeTour) July 27, 2025
De coach wees op de combinatie van Van Aerts zwakke conditie en een uitzonderlijk zwaar Tourparcours. “Elke dag werd er voluit gereden”, aldus Heijboer. “De klassementsrenners zaten vanaf dag één in de aanval, wat het extra lastig maakte voor iemand die niet 100% was.” Die aanhoudende druk liet weinig ruimte voor fouten, laat staan voor herstel.
Zelfs in de beginfase waren er tekenen van strijd. Van Aert leek het tempo van de kopgroep niet te kunnen evenaren. “Het was duidelijk dat hij het niveau niet aankon”, gaf Heijboer toe. “En in de wielersport is koersen heel eerlijk. Als je niet op het juiste niveau zit, ga je niet veinzen.” Toch weigerde Van Aert zich te laten ontmoedigen.
“Hij gaf nooit op,” benadrukte Heijboer. “Zelfs in het laatste weekend, toen de meesten zich bij de teleurstelling hadden neergelegd, bleef Wout erin geloven. Hij bleef doorzetten. En die vastberadenheid is precies waarom hij uiteindelijk werd beloond.” Die beloning kwam in de vorm van een langverwachte etappezege – op het meest prestigieuze parcours in de wielersport.
Winnen in Parijs is altijd bijzonder, maar voor Van Aert was dit een moment vol betekenis. Het ging niet alleen om de overwinning – het ging om veerkracht. Om toegewijd te blijven tijdens een moeilijke en soms ondankbare wedstrijd. Het was een herinnering dat zelfs kampioenen het moeilijk kunnen hebben, en dat doorzettingsvermogen vaak op het allerlaatste moment loont.
Het verhaal van Van Aerts Tour is er ook een van evenwicht. Hij had eerder dit seizoen gepiekt voor de Giro en daar etappes gewonnen. Maar zoals Heijboer uitlegde: “Tussen de Giro en de Tour liep hij tegen iets anders aan” – waarschijnlijk ziekte of een blessure – dat zijn vormontwikkeling dwarsboomde. Het zette hem aan het begin van de Tour op achterstand.
Volgens de ploeg bood de eerste week van de Tour de beste kansen voor Van Aert, maar zijn slechte conditie zorgde ervoor dat hij die niet kon benutten. “In de Tour van dit jaar moest je elke dag op je best zijn”, zei Heijboer. “Er was geen ruimte om in de wedstrijd te groeien. Dat maakte hem zo onvergeeflijk.”
Toch deed Van Aert uiteindelijk wat kampioenen doen: hij hield vol. Hij verwerkte de frustratie, hield zijn moraal hoog en greep de enige gouden kans die nog restte. Parijs was niet zomaar een overwinning – het was een statement.
Wout van Aerts Tour de France zal niet herinnerd worden om zijn dominantie, maar om zijn vastberadenheid. Om zijn doorzettingsvermogen. En voor het geloof dat als je maar lang genoeg blijft vechten, er soms een beloning op de finishlijn staat met jouw naam erop.
