Wout van Aerts thuiskomst in Herentals werd ontvangen met applaus, gejuich en een vleugje Belgische regen. Slechts enkele dagen na zijn verbluffende etappezege op de Champs-Élysées keerde Van Aert terug naar vertrouwde wegen om deel te nemen aan het Herentalse post-Tourcriterium, een jaarlijks evenement dat nu extra gewicht in de schaal legt na zijn triomf in Parijs. Nog steeds herstellende van de ontberingen van de Tour de France en een paar bescheiden feestjes, gebruikte de Belgische ster de lokale wedstrijd als een moment van bezinning.
Hij arriveerde ontspannen bij het evenement, in zijn eigen auto en met zijn fiets achterin. “Met de fiets was ik er misschien sneller geweest”, grapte hij met een grijns, voordat hij eraan toevoegde: “Maar met de regen besloot ik het zekere voor het onzekere te nemen.” Het herinnerde eraan dat Van Aert, hoewel hij een atleet van wereldklasse is, nuchter blijft en verbonden met zijn roots in Herentals.
Het criterium zelf was een ode aan de wielersport en een eerbetoon aan de gemeenschap die Van Aerts reis al lang steunt. Toeschouwers stonden langs het parcours om een glimp op te vangen van de man die zojuist een van de meest prestigieuze etappes in de wielersport had gewonnen. “Ik voel me niet helemaal fris”, gaf Van Aert toe. “Maar het komt wel goed vandaag.” De vermoeidheid van de Tour mag dan nog wel even aanhouden, maar het enthousiasme van het publiek leek hem te motiveren.
Sinds zijn terugkomst uit Parijs verwerkt Van Aert langzaam de impact van zijn overwinning. Hij had gezegd dat hij de beelden opnieuw moest bekijken om echt te begrijpen wat hij had bereikt. “Dat ging vanzelf”, legde hij uit. “Ik zag niet veel meer toen ik mijn telefoon opende. Dat was leuk. Ik begreep toen ook beter dat veel mensen onder de indruk waren.” De constante stroom van felicitaties en bewondering van fans en medewielrenners hielp hem dit besef te laten doordringen.
Wat zijn overwinning in Parijs nog opmerkelijker maakt, is de context. Van Aerts Tour de France van 2024 was niet zonder uitdagingen. Hij had onvermoeibaar voor zijn team gewerkt en gedurende een groot deel van de wedstrijd leek een persoonlijke etappezege buiten bereik. Maar in Parijs viel alles samen. Zijn prestatie in de iconische slotetappe verhief hem tot een elitegroep en verstevigde zijn plaats tussen de groten.
Ondanks de festiviteiten en de mediahype is Van Aerts programma niet volledig tot stilstand gekomen. Het criterium in Herentals was meer dan een ceremoniële ronde – het was een thuiskomst, een bedankje aan zijn fans en een emotioneel moment om een mijlpaal in zijn carrière te markeren. “Ik heb al een paar kleine feestjes gevierd”, zei hij, verwijzend naar de mix van uitputting en vreugde die hij nog steeds voelt. Maar terwijl hij door de vertrouwde straten reed, begon er een gevoel van helderheid te ontstaan.
Vooruitkijkend beginnen er vragen op te duiken over zijn deelname aan het aankomende WK in september. Van Aert neemt echter geen overhaaste beslissingen. “Ik heb er nog niet over nagedacht, dat is iets voor de komende dagen en weken”, zei hij. Hoewel hij de prestige van het WK erkent, wil hij ook dat het goed voelt. “Een WK is altijd geweldig, maar het moet betekenisvol zijn.”
Op zijn gebruikelijke openhartige manier gaf Van Aert toe dat hij nog niet met de bondscoach heeft gesproken. “Ik heb al genoeg werk gehad met het beantwoorden van de berichten”, zei hij lachend. De eisen van de roem nemen toe, maar Van Aert blijft nuchter. Zijn eerlijkheid over het niet weten wat er komen gaat, weerspiegelt iemand die weloverwogen beslissingen belangrijker vindt dan overhaaste beslissingen.
Voor nu neemt Van Aert een welverdiende adempauze. Na de emotionele en fysieke achtbaan van de Tour is wat rust op zijn plaats. Maar met zijn overwinning nog vers in het geheugen en zijn naam die door de straten van Herentals galmt, is het duidelijk dat het grotere plaatje dat hij nu ziet, er een is van glorie, doorzettingsvermogen en nederigheid.
Of Van Aert nu wel of niet meedoet aan het WK, één ding is zeker: zijn rit in Parijs heeft zijn plaats in de wielergeschiedenis verstevigd. En in Herentals is hij niet alleen een kampioen, hij is familie.
