Na Wout van Aerts opmerkelijke solozege op Montmartre in de slotetappe van de Tour de France van 2025, is er een verrassende golf van kritiek ontstaan die de inzet van de Belgische renner gedurende de hele Tour in twijfel trekt. Nu heeft zijn vader zich publiekelijk gemeld om zijn zoon te verdedigen, wat een zeldzaam persoonlijk inzicht biedt in de emotionele tol die topwedstrijden eisen.
Van Aerts overwinning was niet zomaar een etappezege – het was een statement. Na een seizoen vol tegenslagen, waaronder een zware valpartij in het voorjaar waarbij hij meerdere breuken opliep, verwachtten weinigen dat hij zo dominant zou terugkeren. Maar hij keerde terug en bekroonde de Tour met een van de meest iconische prestaties in de recente geschiedenis.
Desondanks hebben sommige stemmen in de wielerwereld Van Aerts consistentie in de Tour in twijfel getrokken en gesuggereerd dat hij in eerdere etappes meer had kunnen presteren. Deze opmerkingen raakten een gevoelige snaar bij zijn naaste omgeving. “Mijn zoon Wout heeft zijn best gedaan tijdens de Tour de France”, zei zijn vader in een recent interview. “En als hij meer kan, dan doet hij dat. Ik hou niet van de negatieve geruchten die ik hoor dat hij helemaal niet zijn best doet.”
Deze woorden zijn niet alleen een verdediging – ze bieden een kijkje in de immense druk die topwielrenners ervaren, niet alleen van buitenaf, maar ook van binnenuit. De verwachtingen die aan atleten zoals Van Aert worden gesteld, houden vaak geen rekening met de context: de blessures, de trainingsachterstanden, de persoonlijke offers die al lang voordat er ook maar één pedaalslag op tv te zien is, worden gebracht.
De Tour de France van 2025 was niet zomaar een wedstrijd voor Van Aert. Het was een comeback, een test van veerkracht. Na maanden revalidatie was zijn voorbereiding er volledig op gericht om in vorm te zijn voor juli. Terwijl sommigen elke dag vuurwerk verwachtten, begrijpen mensen die dicht bij de sport staan dat het opbouwen van vorm voor de laatste etappes vaak een berekende strategie is, niet een gebrek aan inspanning.
Team Visma–Lease a Bike heeft hun renner ook gesteund en benadrukte zijn cruciale rol in het voorbereiden van teamgenoten op etappezeges en het neutraliseren van belangrijke aanvallen van rivaliserende ploegen. Zijn aanwezigheid in ontsnappingen en tactische flexibiliteit waren cruciaal tijdens meerdere etappes, ook al stond zijn naam niet altijd bovenaan de uitslag.
Wielrennen is een sport waarbij prestaties in realtime worden geanalyseerd, vaak zonder volledig besef van wat er achter de schermen gebeurt. De opmerkingen van Van Aerts vader dienen als een ontnuchterende herinnering dat oordeel getemperd moet worden door empathie. “Hij is geen machine”, voegde hij eraan toe. “Hij is een vader, een echtgenoot en een zoon. Dat draagt hij elke dag dat hij koerst met zich mee.”
Wouts emotionele viering in Parijs ging inderdaad niet alleen over sportieve prestaties. Het was een zeer persoonlijke gebeurtenis. In interviews na de wedstrijd erkende hij de rol van zijn familie – met name het zien van zijn zonen aan de finish – als de belangrijkste motivatie achter zijn terugkeer naar de top.
Sinds de opmerkingen van zijn vader is de publieke steun enorm toegenomen. Veel fans prijzen de eerlijkheid en moed die nodig zijn om dergelijke kritiek direct te beantwoorden. Sociale media staan vol met berichten van solidariteit, waarin zowel Wout als zijn vader worden geprezen voor hun overeind te blijven te midden van al het lawaai.
Het debat rond Van Aerts Tour onderstreept een groter probleem in de professionele sport: de neiging om resultaten boven inspanning te stellen, en spektakel boven inhoud. Voor veel waarnemers vatte Wouts late opmars en verbluffende etappezege de ware geest van de Tour samen: doorzettingsvermogen, geduld en triomf over tegenslag.
Nu de wielerwereld zich richt op het WK en de rest van het seizoen, zal Van Aert ongetwijfeld zowel bewondering als kritiek blijven oogsten. Maar voor degenen die de sport – en de man – echt begrijpen, zal zijn Tour van 2025 herinnerd worden als een van hart, niet van aarzeling.
En achter dat hart staat, zoals altijd, een familie die nooit aan hem heeft getwijfeld.
