Slechts enkele weken na de hartverscheurende opgave om de Tour de France te verlaten, is Remco Evenepoel weer terug in het zadel – en niet alleen fysiek. De 25-jarige Belgische ster is met volle kracht teruggekeerd naar de training en geeft daarmee een duidelijke boodschap aan fans en critici: hij is nog niet klaar. Sterker nog, hij begint pas.
Maandag klokte Evenepoel een sterke 105 kilometer in iets minder dan drie uur, zijn eerste grote trainingsrit sinds zijn terugtrekking uit de Tour. De rit was niet alleen een fysieke mijlpaal – het was een statement. En er zat een boodschap bij: “Ik kom terug bij jullie.” Die vijf woorden, gedeeld op zijn Strava-account, zeggen meer dan welk persbericht dan ook ooit zou kunnen.
Evenepoels Tour-uitschakeling kwam als een teleurstelling, zowel voor de fans als voor de renner zelf. Na een moeizame eerste week, geplaagd door ziekte, vermoeidheid en de nasleep van een eerder in het seizoen opgelopen ribbreuk, nam de kopman van Soudal-Quick-Step de pijnlijke beslissing om te stoppen met koersen. Het was een klap voor zijn ambities, maar een die velen nu zien als het begin van iets groters.
In plaats van zich terug te trekken in stilte of zelfmedelijden, koos Remco voor reflectie en vastberadenheid. In een bijschrift bij zijn Strava-post citeerde hij de Franse rapper Werenoi: “Als je eens wist hoeveel tijd we hebben verspild. In een poging die tijd goed te maken, zaten we met veel dingen opgescheept.” Het is een tekst, maar ook een inkijkje in zijn mindset – gefrustreerd door tegenslagen, maar tegelijkertijd enorm gemotiveerd om terug te winnen wat verloren was gegaan.
De beslissing om de Tour te verlaten was niet lichtzinnig genomen. Voor een renner zo competitief als Evenepoel is het bijna ondenkbaar om halverwege de wedstrijd uit te stappen. Maar de spanning van deelname zonder volledige vorm, vooral tijdens het grootste wielerevenement, bleek te veel. In plaats van het risico te lopen op verdere blessures of het gevecht te verlengen, nam hij de weloverwogen beslissing om een stap terug te doen, te herstellen en te resetten.
Nu, minder dan een maand later, is de comeback al begonnen. De rit van maandag was geen gemakkelijke opgave. Het was een serieuze inspanning, een teken dat Evenepoel aan iets belangrijks werkt. Of het nu gaat om de Vuelta, het WK of de grote wedstrijden van volgend seizoen, hij legt nu de basis.
De Belgische wielergemeenschap heeft zich achter hem geschaard. Evenepoel, vaak geprezen als de toekomst van het Belgische wielrennen, heeft zijn portie ups en downs gekend – hoogtepunten van wereldtitels en hartzeer in grote rondes. Maar één ding is constant gebleven: zijn bereidheid om terug te vechten. Deze rit is slechts het nieuwste hoofdstuk in een carrière die gekenmerkt wordt door veerkracht.
Sociale media stroomden over toen screenshots van zijn rit en het uitdagende bijschrift zich verspreidden. Fans overspoelden zijn pagina met aanmoedigingen, terwijl sommige collega-profs reageerden met emoji’s en korte steunbetuigingen. Het is duidelijk dat de wielerwereld aandacht heeft – niet alleen voor de kilometers die hij heeft gereden, maar ook voor het vuur erachter.
Het is makkelijk te vergeten hoeveel druk er op Remco’s schouders rust. Op zijn 25e heeft hij al een Monument, een WK en een grote ronde gewonnen. Maar de verwachtingen in België zijn onverbiddelijk en elk teken van tegenslag leidt tot kritiek. Dat is wat zijn publieke comeback zo krachtig maakt – hij omarmt de druk, hij verstopt zich er niet voor.
Evenepoel heeft altijd intensief getraind, maar dit keer voelt het anders. Er is een hernieuwde focus, een scherpere rand. Of het nu wordt gevoed door gemiste kansen, interne frustratie of gewoon zijn eigen competitieve DNA, het is duidelijk dat Remco alles kanaliseert naar de weg die voor hem ligt.
Het fysieke herstel lijkt op schema – zijn cadans, snelheid en afstand suggereren allemaal dat een renner weer aan het werk is. Maar het is het mentale herstel dat echt opvalt. De bereidheid om te posten, te spreken, te laten zien dat hij “terugkomt” – dat is niet alleen een teken van fitheid. Het is een teken van strijd.
Er zijn geen garanties in het wielrennen. Comebacks zijn moeilijk, de vorm is kwetsbaar en de wedstrijdkalenders zijn onvoorspelbaar. Maar als we deze rit mogen geloven, schrijft Remco Evenepoel alweer zijn volgende hoofdstuk – en het wordt een heftig hoofdstuk.
