De Belgische wielersuperster Wout van Aert heeft zijn naam nog dieper in de geschiedenis van de Tour de France gegraveerd door de mijlpaal van tien etappezeges te bereiken. Bekend om zijn zeldzame combinatie van snelheid, klimvermogen en tijdritkracht, heeft de renner van Jumbo–Visma alles gewonnen: van vlakke sprints tot zware bergetappes. Daarmee is hij een van de meest complete renners van het moderne wielrennen. Op Tadej Pogačar na heeft geen enkele actieve renner meer etappezeges in de meest prestigieuze koers ter wereld.
Het Tour-verhaal van Van Aert begon in 2019, toen hij in Albi zijn allereerste ritzege behaalde. Die dag bliezen sterke zijwinden het peloton uiteen en Van Aert was de sterkste in een uitgedunde sprint, waarin hij onder meer Elia Viviani en Caleb Ewan achter zich liet. Deze overwinning maakte meteen duidelijk dat hij meer was dan een veelbelovend talent: hij was een afmaker die de besten kon verslaan.
In 2020 bewees de Belg dat zijn debuutzege geen toevalstreffer was. Hij won twee etappes, eerst in Privas en daarna in Lavaur. In Privas leverde hij een perfecte sprint na een gecontroleerde aanloop, terwijl Lavaur een chaotische dag werd waarin de zijwind opnieuw huishield. In beide scenario’s toonde Van Aert zich de meester, of het nu een geplande sprint was of een harde strijd in de wind.
De editie van 2021 werd een keerpunt in de erelijst van Van Aert. Op de elfde etappe, met aankomst in Malaucène na een dubbele beklimming van de Mont Ventoux, verraste hij de wielerwereld door pure klimmers te verslaan op een van de meest gevreesde bergen van de sport. Later die week won hij de tijdrit in Saint-Émilion en sloot hij zijn Tour af met een machtige sprintzege op de Champs-Élysées in Parijs. Daarmee trad hij toe tot een select gezelschap renners dat in dezelfde Tour een bergetappe, een tijdrit en een vlakke sprint wist te winnen.
Deze uitzonderlijke drievoudige zege in 2021 bevestigde Van Aerts status als renner van een generatie. De Ventoux-overwinning liet zijn uithoudingsvermogen en mentale veerkracht zien, de tijdritzege toonde zijn aerodynamische perfectie, en de sprint in Parijs onderstreepte zijn pure snelheid. Slechts weinigen in de geschiedenis hebben zulke veelzijdigheid in één Tour getoond.
In 2022 was Van Aert opnieuw oppermachtig. Hij zegevierde in Calais met een gedurfde soloaanval op de Côte du Cap Blanc-Nez, waarna hij ook in Lausanne won in een zware aankomst bergop. Hij sloot zijn Tour af met een nieuwe tijdritzege in Rocamadour, waarmee hij zijn groene trui in stijl veiligstelde.
Dat seizoen was Van Aert niet alleen een veelwinnaar, maar ook een onmisbare ploegmaat. Hij droeg meerdere dagen het geel, sprintte voor tussensprints en hielp zijn ploeg aan de macht in het klassement. Zijn combinatie van persoonlijke glorie en onbaatzuchtige steun maakte hem tot een van de meest besproken renners van het jaar.
De Tour van 2024 verliep stiller naar zijn hoge standaard. Door een kortere deelname waren er minder kansen, maar toch liet hij zich zien in ontsnappingen en als lead-out. Zonder ritzege bleef zijn invloed merkbaar en richtte hij zijn vizier op een sterke comeback.
Die comeback kwam in 2025 op spectaculaire wijze. Op de slotdag, met een natte Parijse route die via de kasseienklim van Montmartre liep, leverde Van Aert een van de meest memorabele prestaties uit zijn carrière. Hij demarreerde op de laatste helling, liet zelfs Tadej Pogačar achter en reed solo naar de finish in het hart van de Franse hoofdstad. De overwinning leverde hem zijn tiende Tour-ritzege op, in een grandioos decor.
De zege op Montmartre was een perfecte weerspiegeling van zijn allround kwaliteiten: tactisch inzicht, klimvermogen en afmakerskracht in één optreden. Het liet ook zien dat hij op het grootste podium kan presteren, zelfs bij lastige omstandigheden en grote druk.
Over zijn tien zeges heen heeft Van Aert bewezen dat hij niet in één hokje past. Hij won vlakke sprints in Albi en Privas, overwinningen in waaierritten naar Lavaur, zware bergetappes naar Malaucène en Lausanne, en tijdritten in Saint-Émilion en Rocamadour. In Calais liet hij zijn klassiekersinstinct zien en in Montmartre bracht hij al zijn kwaliteiten samen in één onvergetelijke dag.
Met tien ritoverwinningen in de Tour de France is Van Aerts plaats tussen de groten al verzekerd, maar zijn verhaal is nog lang niet af. Of hij nu mikt op de groene trui, extra etappezeges of misschien zelfs het geel, hij blijft een van de meest opwindende en onvoorspelbare renners van het peloton. Eén ding is zeker: als Van Aert aan de start staat van de Tour, is de kans groot dat er geschiedenis wordt geschreven.
