Het Sloveense wielerfenomeen behaalde afgelopen weekend misschien wel een indrukwekkende tweede plaats bij zijn debuut in de ‘Hel van het Noorden’. Toch was het zijn pols – of beter gezegd, wat eraan zat – die de aandacht trok van de oplettende fans tijdens de laatste kilometers.
Wanneer horloges de hel ontmoeten
Terwijl Pogačar zich door de laatste secties van de race worstelde over de botbrekende kasseien, zagen oplettende horlogeliefhebbers iets alarmerends: zijn witte handschoen van UAE Team Emirates was steeds roder geworden van het bloed.
De boosdoener? Zijn Richard Mille RM 67-02 horloge – een vederlicht Grade 5 titanium horloge ter waarde van ongeveer $ 250.000.
Hoewel de meeste wielrenners er niet aan zouden denken om iets te dragen dat onnodig veel grammen toevoegt tijdens de 260 km lange race, was Pogačars polshorloge geen doorsnee accessoire. De Richard Mille – gedragen in het kader van de samenwerking tussen UAE Team Emirates en de Zwitserse luxe horlogemaker – werd een onverwachte hoofdrolspeler in het drama van de dag.
In tegenstelling tot de bergen van de Tour de France, waar Pogačar doorgaans domineert, toonden de legendarische 30 kasseienstroken van Parijs-Roubaix geen enkel respect voor zijn status als regerend Tourkampioen of zijn polshorloge van een kwart miljoen pond.
Een bloedige tijdwaarnemer
De ironie ontging wielerfans niet: een horloge ontworpen voor topatleten, gedragen door misschien wel de meest topatleet van de wielersport, dat bloed trok tijdens een van de meest prestigieuze evenementen in de sport.
Sommige sociale media vulden zich snel met reacties over Pogačars beslissing om met zo’n duur horloge te racen.
Sommige fans opperden dat een budget Casio wellicht geschikter was geweest voor de kasseien. Anderen vroegen zich af of de UCI het dragen van horloges om veiligheidsredenen zou moeten reguleren. Enkelen merkten op dat mede-ambassadeur van Richard Mille, Mathieu van der Poel – die de race won voor de derde keer op rij, Parijs-Roubaix – er ongeschonden uitkwam.
De val die alles veranderde
Met nog 38 km te gaan en nog steeds in de strijd naast Van der Poel, schoot Pogačar een bocht in sector 9 voorbij, achter motoren aan die te snel reden en op het gras terechtkwamen.
“Ik had moeten weten dat er een bocht was, dus geen excuses”, gaf Pogačar na de race toe. De val dwong hem tot een fietswissel en maakte daarmee een einde aan zijn kansen op de overwinning. Hij eindigde als tweede, iets meer dan een minuut achter Van der Poel.
De Richard Mille-levensstijl
Ondanks de val en de onvergeeflijke kasseien bleef Poggy’s horloge stevig om zijn pols zitten, zelfs tijdens zijn douche na de race in de beroemde wielerbaan van Roubaix.
Voor DMARGE-lezers die bekend zijn met Richard Mille’s filosofie van “een racemachine om de pols”, vertegenwoordigt Pogačars bebloede handschoen misschien wel het ultieme bewijs van de toewijding van het merk aan prestaties onder extreme omstandigheden. Weinig luxe horloges kunnen beweren dat ze zowel een Tour de France-overwinning als de pavé van Noord-Frankrijk hebben overleefd – en dat allemaal terwijl ze hun eigenaar bloed lieten drinken.
Monument Man
Ondanks de bloedige afleiding mag Pogačars prestatie niet over het hoofd worden gezien. Zijn tweede plaats evenaart die van de legendarische Eddy Merckx, de enige regerend Tour de France-kampioen die als tweede eindigde in Parijs-Roubaix.
Het resultaat completeert tevens Pogačars opmerkelijke Monument-collectie, die nu in de afgelopen 12 maanden op het podium heeft gestaan in alle vijf de meest prestigieuze eendaagse wielerwedstrijden: 2e in Parijs-Roubaix, 1e in de Ronde van Vlaanderen, 3e in Milaan-San Remo, 1e in Lombardije en 1e in Luik-Bastenaken-Luik.
“Ik kan het winnen”, zei Pogačar vol vertrouwen over Parijs-Roubaix na zijn debuut. En wie zou er nog aan hem twijfelen, na hem te hebben zien racen met een horloge van $ 250.000 dat zonder te klagen in zijn pols sneed?
Misschien zou UAE Team Emirates overwegen om hun Richard Mille-bandjes te herzien vóór het kasseienseizoen van volgend jaar. Of Pogačar op zijn minst een bijpassende rode handschoen voor zijn linkerhand te geven.
