Soms lijkt het gewoon voorbestemd. Op een zonovergoten namiddag in Frankrijk kregen wielerfans een moment te zien dat verder ging dan sport alleen. Mathieu van der Poel, het Nederlandse wielerfenomeen, behaalde zijn tweede ritzege ooit in de Tour de France — exact 51 jaar na de laatste ritoverwinning van zijn legendarische grootvader Raymond Poulidor. Een prestatie die het erfgoed levend houdt en bij velen een traan opwekte.
Van der Poel, uitkomend voor Alpecin-Deceuninck, plaatste zijn beslissende aanval in de laatste kilometers met zijn kenmerkende explosiviteit. Met kracht, tactisch inzicht en een diepe emotionele drijfveer reed hij solo over de streep, met de armen in de lucht. Het publiek barstte in gejuich uit, zich bewust van zowel het sportieve spektakel als de historische betekenis ervan.
De timing kon niet symbolischer zijn. Poulidor, liefkozend “Pou-Pou” genoemd, blijft één van de meest geliefde renners uit de Franse wielergeschiedenis. Hoewel hij nooit de gele trui droeg, stond hij acht keer op het podium en boekte hij meerdere ritoverwinningen. Zijn laatste zege kwam in 1974, en nu, ruim vijftig jaar later, leeft zijn strijdlust voort via zijn kleinzoon.
Na de etappe was Van der Poel zichtbaar geëmotioneerd. “Deze is voor hem,” zei hij over zijn grootvader, die in 2019 overleed. “Ik ben opgegroeid met verhalen over zijn carrière, zijn passie, zijn vechtlust. Om vandaag op deze manier te winnen, betekent alles voor mij.” De overwinning was niet enkel een persoonlijke triomf, maar ook een oprecht eerbetoon aan een wielericoon.
Wielercommentatoren en oud-renners stonden stil bij de historische lading van het moment. “Je kunt dit niet verzinnen,” zei voormalig Tourwinnaar Cadel Evans. “Mathieu draagt de erfenis van zijn grootvader met trots én kracht.” Op sociale media stroomden de reacties binnen, met veelvuldig gedeelde beelden van Poulidor en Van der Poel in gele trui of juichend na een overwinning.
Van der Poels weg naar dit moment was niet zonder hindernissen. Ondanks zijn enorme talent en veelzijdigheid in wegwielrennen, veldrijden en mountainbike, kende hij ook tegenslagen. Blessures, valpartijen en tactische fouten stonden hem soms in de weg. Maar vandaag bewees hij zijn critici het tegendeel en stond hij — letterlijk en figuurlijk — alleen aan de top.
De overwinning bevestigt Van der Poel opnieuw als een belangrijke speler in de Tour de France van 2025. Hoewel hij geen klassementsambities heeft, blijft hij een van de favorieten voor ritwinst en spectaculair koersverloop. Zijn aanwezigheid dwingt respect af en maakt het peloton alerter dan ooit.
Bij Alpecin-Deceuninck werd de zege met enorm enthousiasme onthaald. Ploegleider Christoph Roodhooft sprak van “een magische dag” en prees Van der Poels leiderschap en toewijding. “Hij is meer dan een renner — hij is een symbool. Vandaag schreef hij een stukje wielergeschiedenis dat we niet snel zullen vergeten,” aldus Roodhooft.
Nu de Tour verdergaat, zal Van der Poels overwinning ongetwijfeld andere renners motiveren. Emotionele zeges zoals deze zorgen vaak voor extra vuur in het peloton. Met de strijd om het geel nog in volle gang en zware bergetappes op komst, heeft elke renner nu een extra reden om tot het uiterste te gaan.
In een sport waar het verleden voortdurend weerklinkt in het heden, herinnerde deze triomf de wielerwereld aan de schoonheid van generatieverhalen. De vechtlust en klasse van Raymond Poulidor leven voort — niet alleen in herinneringen, maar in de krachtige benen en het dappere hart van zijn kleinzoon, Mathieu van der Poel.
