De ervaren wielercommentator en voormalig profrenner José De Cauwer is momenteel te horen tijdens de Tour de France 2025, maar achter de schermen draagt hij een immens persoonlijk verdriet met zich mee. Onlangs deelde De Cauwer openlijk het nieuws over het overlijden van zijn geliefde dochter Debbie, die eerder dit jaar stierf. In een aangrijpend interview zei hij: “Debbie en haar mama zijn er nu allebei niet meer, alsof een hoofdstuk uit mijn leven is uitgegomd.”
De Cauwer staat bekend om zijn rustige en scherpe analyses tijdens de grootste wielerwedstrijden. Hoewel hij zich professioneel opstelt voor de camera, is zijn hart zwaar van verdriet. Debbie’s overlijden komt jaren na het verlies van zijn vrouw, waardoor De Cauwer nu alleen achterblijft. “Het is een pijn die nooit helemaal verdwijnt,” zei hij. “Zelfs terwijl ik over wielrennen praat, blijft ze op de achtergrond aanwezig.”
Debbie, die begin veertig was, had al langere tijd gezondheidsproblemen. Haar vader bleef aan haar zijde in de moeilijkste momenten. De band tussen hen was bijzonder sterk, iets waar José in het verleden vaak over sprak. Haar dood heeft hem diep geraakt, maar hij probeert zijn kracht te vinden in zijn werk, als een manier om haar eer te bewijzen.
Voor veel kijkers is De Cauwer’s stem tijdens de Tour een symbool van continuïteit, kennis en vertrouwen. Weinigen beseffen welke emotionele last hij met zich meedraagt tijdens zijn liveverslagen. Degenen die hem goed kennen, zeggen dat zijn toewijding aan het wielrennen en zijn publiek een vorm van verwerking is geworden.
Binnen de wielerwereld komt er veel steun voor De Cauwer. Collega’s, renners en fans betuigen hun medeleven via sociale media. Vele bekende figuren uit het Belgische wielrennen, waaronder Eddy Merckx en Wout van Aert, hebben hun steun betuigd. Ze noemen José “een rots in de branding” en “een stem van wijsheid in moeilijke tijden.”
De Cauwer beschrijft zijn rouwproces als iets onwerkelijks. “Je leeft nog, maar een groot stuk van je ziel is verdwenen,” vertelde hij. Ondanks het verdriet heeft hij er bewust voor gekozen om niet met zijn werk te stoppen. Het bezig blijven helpt hem om de pijn te verzachten, al geeft hij toe dat elke dag een strijd is.
Toch blijft De Cauwer trouw aan zijn publiek. Voor hem is wielrennen meer dan een sport — het is een weerspiegeling van het leven: vol pieken en dalen, valpartijen en wederopstandingen. Zijn commentaar heeft nu een diepere laag gekregen, doordrenkt met levenservaring en menselijkheid.
In stille momenten denkt José vaak terug aan Debbie en haar moeder. “Zij waren de constanten in mijn leven,” zegt hij. “Hun afwezigheid is een stilte die ik niet kan opvullen.” Volgens vrienden vindt José troost in oude foto’s en herinneringen. Hij overweegt ook een memoires te schrijven om beide vrouwen te eren.
Terwijl de Tour de France 2025 verder raast, blijft José De Cauwer een vertrouwde stem voor wielerfans wereldwijd. Maar onder dat vertrouwde geluid schuilt het verdriet van een rouwende vader. Zijn verhaal herinnert ons eraan dat zelfs in de wereld van topsport, waar prestaties centraal staan, het menselijke hart kwetsbaar blijft — en liefde, boven alles, blijft voortbestaan.
