In een verbluffende erkenning van zijn onvermoeibare prestaties en veelzijdige klasse, is Wout van Aert bekroond met de Vélo d’Or 2025, de meest prestigieuze individuele onderscheiding in het wielrennen. De Belgische superster versloeg geduchte rivalen Mathieu van der Poel, Tadej Pogacar en Remco Evenepoel om de felbegeerde trofee te winnen, die vaak wordt omschreven als de “Ballon d’Or van het wielrennen”.
De Vélo d’Or, jaarlijks uitgereikt door Vélo Magazine, eert de renner die het meest indrukwekkende seizoen heeft neergezet over alle disciplines heen. Voor Van Aert was het seizoen 2025 uitzonderlijk: gevuld met heroïsche prestaties in grote rondes, dominantie in de klassiekers en een constante topvorm die weinig twijfel liet bij de stemmers.
Van Aert wordt hiermee pas de vierde Belg in de geschiedenis die deze prijs wint, en voegt zich bij een elitegroep met legendarische namen als Eddy Merckx. De overwinning is niet alleen persoonlijk, maar ook nationaal van betekenis: het herinnert aan de gouden tijden van het Belgische wielrennen en bevestigt opnieuw België’s status aan de top van de sport.
“Het is een ongelooflijk gevoel,” zei Van Aert in zijn overwinningsspeech. “Om genoemd te worden naast de grootste namen in onze sport, en om deze trofee terug naar België te brengen, is een droom die uitkomt. Ik heb hier keihard voor gewerkt, en het betekent alles voor mij.”
Deze overwinning markeert een opvallende wending in het verloop van de prijs in recente jaren. Tadej Pogacar, het Sloveense fenomeen, won de Vélo d’Or in 2024 na zijn triomf in de Tour de France en een seizoen vol dominantie. Maar het was Van Aerts pure veelzijdigheid op elk terrein – van tijdritten tot etappewedstrijden – die in 2025 het verschil maakte.
Tot zijn meest opvallende prestaties dit seizoen behoorden zijn etappezeges in de Tour de France, een monumentale zege in Parijs-Roubaix, en een dominante rit op het Wereldkampioenschap, waar hij in het Belgische tenue met ongeëvenaarde vastberadenheid reed. Van Aert won niet alleen koersen – hij controleerde ze, vaak met overmacht.
De strijd om de Vélo d’Or was dit jaar fel. Mathieu van der Poel, Van Aerts eeuwige rivaal, beleefde zelf een spectaculair seizoen, schitterend in de voorjaarsklassiekers en bekroond met een wereldtitel op de weg. Pogacar bleef uitblinken in de etappekoersen, maar geen van beiden kon tippen aan Van Aerts constante topprestaties.
Voor de fans voelt de uitslag als de bekroning van jarenlange inzet en net-nietmomenten. Van Aert was eerder al dicht bij de Vélo d’Or, maar moest toen nipt zijn meerdere erkennen in Pogacar of andere dominante renners. In 2025 pakte hij eindelijk de spotlight die hij verdiende.
Wieleranalisten en oud-renners noemen Van Aerts overwinning “een triomf van veelzijdigheid” en “een statement dat grootsheid niet alleen draait om het winnen van grote rondes, maar om het beheersen van het volledige spectrum van het wielrennen.” Met deze mijlpaal heeft Wout van Aert zich niet alleen in de wielergeschiedenis gegrift, maar ook de lat hoger gelegd voor toekomstige generaties.