Etappe 4 van de Giro d’Italia beloofde vuurwerk in de massasprint, maar voor Team Visma–Lease a Bike eindigde het in teleurstelling. De Nederlandse sprinter Olav Kooij kwam pijnlijk dichtbij de overwinning in Lecce en moest genoegen nemen met de tweede plaats in een chaotische sprint, waarin ploeggenoot Wout van Aert opvallend afwezig was in de lead-out. Het plan om de sprint te domineren viel in de laatste kilometers volledig in duigen.
Kooij begon de etappe met hoge verwachtingen. De ploeg had een duidelijke strategie uitgestippeld: positioneer Kooij perfect en zet hem af in de laatste 200 meter. Met ervaren krachten als Edoardo Affini en Wout van Aert in de gelederen was het vertrouwen groot. Maar de technische lokale ronde en hevige concurrentie van andere ploegen gooiden roet in het eten.
“De aankomst was heel technisch, zoals we hadden verwacht,” legde Kooij na afloop uit. “We hadden moeite om elkaar te vinden in de lokale ronde. Ik kon nog meesurfen op andere wielen en vond uiteindelijk Affini, maar er ontbrak iets.”
Dat “iets” was Van Aert. De 30-jarige Belg, een veelzijdige krachtpatser en cruciaal in iedere lead-out, was nergens te bekennen toen het er echt toe deed. Zijn afwezigheid aan de kop van het peloton zorgde voor een leemte in de sprinttrein op een cruciaal moment. Kooij verloor posities in de laatste bocht en kon zijn sprint niet op tijd inzetten.
Ploegleider Marc Reef legde uit wat er misging. “Voor de lokale ronde zaten we echt goed, maar daarna werd het hectisch. Net als bij veel andere ploegen raakten we elkaar kwijt. Wout probeerde nog terug naar voren te komen, maar werd telkens geblokkeerd. Het was onmogelijk voor hem om dat gat nog te dichten én kopwerk te doen.”
Van Aerts worsteling was duidelijk te zien op de televisiebeelden: telkens ingesloten en zonder ruimte om op te schuiven. “Hij wilde er echt graag zijn voor Olav,” voegde Reef toe. “Het is logisch dat hij nu gefrustreerd is. Hij heeft veel moeite gedaan, maar het lukte gewoon niet vandaag.”
Toch toonde Kooij zich veerkrachtig en eindigde knap als tweede in een spannende sprint. “Toen ik eindelijk wat ruimte vond, was het te laat om mijn volledige sprint nog te kunnen doen,” zei hij. “We hadden gewoon nog één man extra nodig in de trein om het af te maken. Hopelijk lukt het in de volgende etappes beter.”
Het resultaat is een pijnlijke herinnering aan hoe cruciaal teamcoördinatie is in massasprints. Eén gemiste wiel, één verkeerde positie, en de overwinning glipt uit je handen. Voor Van Aert, die met ambitie aan de Giro begon om zijn ploeg te ondersteunen en zelf ritme op te doen, werd het een dag van frustratie in plaats van voldoening.
Etappe 5 biedt opnieuw een sprintkans, en Visma–Lease a Bike zal er alles aan doen om hun aanpak te verfijnen. Met Kooij in topvorm en Van Aert vastberaden om zich te herpakken, blijft het duo er één om in de gaten te houden.
In een koers waar timing en teamwork allesbepalend zijn, kan het ontbreken van “één man extra” het verschil maken. En op deze dag werd dat niet alleen op de weg gevoeld, maar ook in de uitslag.