Nadat hij op de Champs-Élysées een van de meest prestigieuze overwinningen uit zijn carrière had behaald, keerde Wout van Aert terug naar België en werd hij als een held ontvangen. De Belgische allrounder bracht niet alleen de glorie mee naar huis, hij bracht ook het feest mee. Dagen na zijn overwinning in de slotetappe van de Tour de France was Van Aert het middelpunt van de festiviteiten die zich uitstrekten van Parijs tot zijn geboortestad Herentals.
De slotetappe van de Tour was misschien laat afgelopen, maar het feest was nog maar net begonnen. Van Aert, die in Parijs een verrassende sprintzege boekte, sloot zich aan bij zijn ploeggenoten voor de late festiviteiten in de Franse hoofdstad. “Het was leuk”, herinnerde hij zich, “maar vooral erg laat.” Uiteindelijk gaf hij op en liet zijn ploeggenoten zonder hem verdergaan – het bewijs dat zelfs kampioenen weten wanneer ze moeten stoppen.
Na thuiskomst stortte Van Aert zich niet meteen weer in de trainingsmodus. In plaats daarvan gunde hij zichzelf de luxe van herstel, tijd met zijn gezin en een paar welverdiende feestjes. “Ik heb de fiets de afgelopen dagen niet veel aangeraakt”, gaf hij toe. Strava steunde hem: er werd slechts één rit geregistreerd – een ontspannen rit van 65 kilometer, verre van zijn gebruikelijke prestatie.
De rust was van korte duur. Kort na zijn terugkeer stond Van Aert weer in de schijnwerpers als headliner van de 20e editie van het Herentals Criterium. Uiteraard voldeed hij aan de verwachtingen door de groenetruiwinnaar van de Tour de France, Jonathan Milan, in de sprint te verslaan en opnieuw te winnen – dit keer op eigen bodem.
Ondanks de feestelijke sfeer en de lokale steun voelde Van Aert zich niet op zijn best. “Ik voel me niet helemaal opgefrist”, lachte hij, terugkijkend op de afgelopen dagen. “Ik heb al een paar kleine feestjes gehad.” Maar zelfs een licht vermoeide Van Aert is duidelijk nog steeds een van de beste finishers in het spel.
De criteriumwinst was niet zomaar een staaltje vorm, maar een ode aan veerkracht, trots op zijn geboortestad en een mijlpaal in zijn carrière. Met fans die hem bij elke ronde aanmoedigden, leek Van Aert van elk moment op de geplaveide straten van Herentals te genieten. Het evenement combineerde een sportief spektakel perfect met een warm welkom.
Achter de schermen was hij openhartig over de tol die zijn recente programma eiste. “Ik ben nog steeds een beetje moe en heb niet goed voor mezelf gezorgd zoals een atleet dat hoort te doen”, zei hij met een glimlach. Maar er klonk geen spijt in zijn stem. “Ik heb veel tijd op de bank doorgebracht, af en toe met de kinderen gespeeld, maar ook een paar leuke feestjes gehad.”
Zijn opmerkingen legden de menselijkheid van de topsporter bloot. Na maanden van gestructureerde training, dieetdiscipline en een wedstrijdgerichte levensstijl gunde Van Aert zichzelf een korte periode van verwennerij. Hij vond het verdiend. “Je wint niet elk jaar op de Champs-Élysées”, voegde hij eraan toe, “en het was een overwinning waar ik ongelooflijk hard voor heb moeten werken.”
🏆 WOUT VAN AERT 🇧🇪 S’IMPOSE À DOMICILE !! 😍✨️
Le vainqueur de la 21e étape du Tour de France a battu Milan 🇮🇹 sur le Critérium d’Après-Tour d’Herentals 👀💪
📸 Sporza | #TDF2025 pic.twitter.com/1tkyAXzzYs
— Cyclisme Belge 🇧🇪 (@LeCyclismebelge) July 31, 2025
De overwinning in Herentals voelde als de passende afsluiting van een week van persoonlijke en nationale festiviteiten. Het publiek stroomde de straten over, niet alleen voor een wedstrijd, maar ook om een eerbetoon te brengen aan een van Belgiës meest bewonderde sporters. Voor Van Aert was het een kans om de banden met fans, familie en zijn roots te herstellen.
Nu het zomerse criteriumseizoen vordert, valt Van Aerts mix van vreugde, eerlijkheid en nederigheid op. Hij heeft opnieuw bewezen dat grootsheid op de fiets kan samengaan met warmte ernaast. Of hij nu langs de Eiffeltoren sprint of danst in Herentals, Van Aert blijft een renner die zowel zijn carrière als zijn karakter volledig beheerst.
Nu zijn blik gericht is op de tweede seizoenshelft, heeft Van Aert iedereen eraan herinnerd waarom hij een van de meest geliefde en gerespecteerde figuren in de wielersport is. Winnen is mooi, maar weten wanneer je ervan moet genieten, maakt de overwinning nog mooier.
