Wout van Aert heeft officieel zijn laatste etappekoers van het jaar achter de rug en de Belgische ster is duidelijk opgelucht. Bekend om zijn tomeloze inzet en veelzijdigheid heeft Van Aert zich door een volle kalender met wedstrijden heen gevochten, maar deze keer gaf hij openlijk toe dat hij echt uitkijkt naar het einde van het seizoen. Hoewel hij volhoudt dat een pensioen niet op zijn radar staat, maakte hij er geen geheim van dat hij na maandenlang op het hoogste niveau te hebben gekoerst, verlangt naar een pauze.
De Ronde van Duitsland was de laatste etappekoers op zijn programma en Van Aert sloot deze af met een sterke prestatie. Hij eindigde als derde in het algemeen klassement en speelde tevens een cruciale rol in het helpen van zijn jonge ploeggenoot Matthew Brennan om twee etappezeges te behalen. Deze combinatie van persoonlijke consistentie en onbaatzuchtig teamwerk onderstreept waarom Van Aert wordt beschouwd als een van de meest complete renners in het peloton. Hoewel hij Duitsland niet met een individuele etappezege verliet, was zijn invloed de hele week duidelijk merkbaar.
Terugblikkend op zijn ervaring gaf Van Aert toe dat hij het punt in het seizoen heeft bereikt waarop vermoeidheid de spanning van de competitie overtreft. “Ik verlang niet naar mijn pensioen, maar ik verlang wel een beetje naar het einde van het seizoen”, zei hij. Het was een eerlijke opmerking die een inkijkje bood in de realiteit van het leven als profwielrenner, waar de constante eisen van training, wedstrijden en herstel uiteindelijk hun tol beginnen te eisen.
Voor Van Aert was 2025 opnieuw een jaar vol hoogtepunten en uitdagingen. Van de voorjaarsklassiekers tot zijn terugkeer in de Tour de France, de Belg is op een breed scala aan terreinen en wedstrijdformats op de proef gesteld. Elk evenement bracht zijn eigen verwachtingen met zich mee, en als een van de meest veelzijdige figuren in de wielersport droeg hij niet alleen zijn eigen ambities, maar ook de hoop van zijn ploeg. Tegen de tijd dat de Ronde van Duitsland aanbrak, was het duidelijk dat zijn energiereserves tot het uiterste werden opgevoerd.
Maar zelfs in deze staat van vermoeidheid vond Van Aert de kracht om voor anderen te presteren. Zijn lead-out voor Matthew Brennan in Maagdenburg, waarmee hij de Brit zijn tweede etappezege bezorgde, toonde aan dat zijn competitieve geest en professionaliteit intact zijn gebleven. In plaats van alleen maar persoonlijke roem na te jagen, gebruikte hij zijn ervaring en kracht om een teamgenoot naar succes te leiden. Dit moment vatte samen waarom hij wordt beschouwd als zowel een kampioen als een leider, iemand die anderen kan inspireren en tegelijkertijd zelf een hoog prestatieniveau kan handhaven.
Ondanks zijn vermoeidheid toe te geven, heeft Van Aert zich dit jaar nog niet helemaal teruggetrokken. Zijn kalender bevat nog steeds de Bretagne Classic, gevolgd door de Canadese WorldTour-wedstrijden in Quebec en Montreal, en tot slot de Super 8 Classic in België. Deze evenementen bieden hem een laatste kans om zijn vorm te testen en mogelijk een overwinning aan het einde van het seizoen te behalen voordat hij officieel het doek laat vallen voor 2025.
De opmerking dat hij niet naar pensioen verlangt, is met name belangrijk in de bredere context van zijn carrière. Met zijn 29 jaar is Van Aert nog steeds in topvorm en heeft hij tal van grote doelen voor zich, waaronder de klassiekers, grote rondes en mogelijk een nieuwe WK-campagne. Zijn woorden onthullen een simpele menselijke waarheid: zelfs de besten hebben rust nodig. Hoe sterk, getalenteerd of gemotiveerd een atleet ook is, lichaam en geest hebben tijd nodig om op te laden.
Vooruitkijkend zal de Belgische kampioen het komende tussenseizoen gebruiken als een kans om te resetten. Na jarenlang een zware werklast te hebben gedragen en wielrennen op de weg te combineren met andere disciplines zoals veldrijden, zou een goede pauze van onschatbare waarde kunnen blijken om zijn carrière aan de top te verlengen. De honger naar de overwinning blijft, maar de timing van rust is net zo cruciaal voor toekomstig succes.
Voorlopig zal Van Aert genieten van de wetenschap dat hij het hele jaar door opnieuw consistentie, teamwerk en briljante momenten heeft geleverd. Hoewel hij misschien niet snel aan pensioen denkt, laat zijn verlangen naar het einde van het seizoen zien dat zelfs de meest geduchte concurrenten een kans nodig hebben om op adem te komen. Nu zijn laatste eendaagse wedstrijden naderen, kunnen fans verwachten dat hij nog één keer alles zal geven voordat hij afscheid neemt van een welverdiende rust.
