De lange en pijnlijke wacht van Wout van Aert op een overwinning in een Monumentkoers duurt voort. De editie van Parijs-Roubaix 2025, een genadeloze test van uithoudingsvermogen en karakter, eindigde opnieuw in een bittere teleurstelling voor de Belgische publiekslieveling. Ondanks een dappere poging en momenten van genialiteit moest Van Aert genoegen nemen met een vierde plaats—net buiten het podium na een chaotische sprint, en op meer dan twee minuten van winnaar Mathieu van der Poel.
De Hel van het Noorden deed haar naam alle eer aan, met moordende kasseistroken en een meedogenloos tempo dat het peloton al vroeg deed uitdunnen. Van Aert, kopman van Team Visma-Lease a Bike, leek de hele dag in goede vorm, reed slim en bleef uit de problemen. Maar toen Van der Poel met nog ruim 40 kilometer te gaan de beslissende aanval plaatste, kon de Belg simpelweg niet wedijveren met de explosieve kracht van zijn grote rivaal.
Van der Poels solo-aanval was er een uit het boekje. De Nederlander reed weg met overmacht en keek niet meer om, stormde solo de iconische wielerbaan van Roubaix binnen en pakte op indrukwekkende wijze zijn derde overwinning in deze mythische koers. Achter hem viel de achtervolgende groep uit elkaar, met Van Aert die bleef knokken om in de race te blijven, maar er niet in slaagde een georganiseerde jacht op touw te zetten.
Toen het stof letterlijk was neergedaald, bevond Van Aert zich in een zenuwslopende sprint om de derde plek. Met het podium binnen handbereik moest hij het afleggen tegen snellere concurrenten, waarmee hij opnieuw vierde werd in een Monument. Voor een renner van zijn niveau is dat een bittere pil—zeker na jaren van net-niet in koersen als Milaan-San Remo, de Ronde van Vlaanderen en nu weer Parijs-Roubaix.
Wouts frustratie was zichtbaar aan de finish. Besmeurd met modder en totaal uitgeput sprak hij openhartig tegen verslaggevers: “Ik heb alles gegeven. Het is moeilijk te aanvaarden. Ik kwam hier om te winnen. Vierde is op papier een mooie plek, maar niet waarvoor ik gewerkt heb.” Zijn eerlijkheid raakte een gevoelige snaar bij de fans die hem het hele klassieke seizoen op de voet volgden.
Wieleranalisten en fans stellen zich nu massaal dezelfde vraag: wat moet Wout van Aert nog doen om eindelijk een Monument te winnen? Keer op keer bewijst hij dat hij een van de sterkste en meest complete renners ter wereld is—maar de allergrootste eendagszeges blijven uit. Sommigen wijzen naar de tactiek, anderen naar het koersverloop, maar één ding is duidelijk: Van Aerts zoektocht naar Monumentglorie is een van de meest meeslepende verhalen in het hedendaagse wielrennen.
Zijn team, Visma-Lease a Bike, nam het direct op voor hun kopman. “Wout reed met hart en klasse,” zei ploegleider Grischa Niermann. “Soms zit het gewoon niet mee. We zijn trots op zijn prestatie en geloven dat zijn moment nog komt.” Die woorden worden door velen gedeeld, maar met elk jaar dat voorbijgaat, nemen de druk en verwachtingen alleen maar toe.
Op sociale media stroomde de steun voor Van Aert binnen. Duizenden fans prezen zijn doorzettingsvermogen en sportiviteit. “Hij heeft misschien niet gewonnen, maar hij is en blijft een legende,” schreef een fan. “Eén van de meest constante en moedige renners van onze generatie.” Toch klonk er ook bezorgdheid: is het venster op Monumentwinst voor de inmiddels 30-jarige renner langzaam aan het sluiten?
Voorlopig moet Wout van Aert zich herpakken, herfocussen en blijven vechten. Met de Ardennenklassiekers en de Tour de France nog in het verschiet, zijn er meer kansen om te schitteren. Maar Parijs-Roubaix 2025 zal herinnerd worden als een nieuw hoofdstuk in zijn bitterzoete verhaal—een verhaal van hart, hoop en een held die de geschiedenis blijft najagen.