Wout van Aert liet alles achter op de kasseien van Vlaanderen, maar keerde alleen met een gebroken hart huiswaarts. De Belgische krachtpatser reed een felle koers in de Ronde van Vlaanderen 2025, toonde karakter, lef en flitsen van zijn beste vorm. Maar toen het stof was neergedaald, stond hij nét naast het podium — een vierde plaats in een race waarin hij werkelijk alles gaf. Fans waren verbijsterd, sommigen met tranen in de ogen, toen Van Aert de sprint verloor van Mads Pedersen en Mathieu van der Poel, terwijl Tadej Pogačar solo naar een dominante overwinning reed.
Van Aerts prestatie draaide niet alleen om het resultaat — het was een statement. Na een reeks tegenslagen, blessures en twijfels bewees hij dat hij nog steeds het vuur in zich heeft om mee te strijden met de besten. Zijn rauwe inspanning op de Oude Kwaremont en de Paterberg sprak boekdelen. En hoewel het podium hem ontglipte, was zijn boodschap glashelder: “I’m BACK.” Die uitspraak heeft het peloton al flink wakker geschud in aanloop naar het volgende monument — Parijs-Roubaix.
De “Hel van het Noorden” zou wel eens het moment kunnen worden waarop Van Aert het script herschrijft. Bekend om zijn brute kracht, technische souplesse en liefde voor zware koersen, is Roubaix hem op het lijf geschreven voor een ultiem verhaal van revanche. Hij was er eerder dichtbij, maar greep steeds net naast de zege. Dit jaar lijken de sterren echter gunstig te staan. Zijn concurrenten weten nu: hij is hongerig, strijdlustig en gedreven door de pijn van gemiste kansen.
In het wielerpeloton gonst het al: team Visma zet alles op alles voor Roubaix. Met ploegmaats die zich volledig achter hem scharen en een parcours dat hem perfect ligt, lijkt het toneel klaar voor een keiharde comeback. Na Vlaanderen rijdt Van Aert niet alleen meer om te winnen — hij rijdt om elke twijfel de mond te snoeren en eindelijk de Roubaix-trofee te grijpen die hem al zo lang ontglipt.
Of hij het nu haalt of niet, één ding is zeker: Wout van Aert is geen underdog meer. Hij is een man met een missie — en als Vlaanderen het verdriet was, dan kan Roubaix zijn legendarische revanche worden.