In de wielerwereld dragen bepaalde namen een aura die generaties overstijgt. Eén van die namen is Nys. Jarenlang was Sven Nys een legende op twee wielen — nu treedt zijn zoon Thibau uit de schaduw en bouwt hij aan een eigen nalatenschap. En als zijn recente prestaties een voorbode zijn, dan volgt Thibau Nys zijn vader niet zomaar — hij baant zijn eigen pad met ongeëvenaarde intensiteit.
Slechts 21 jaar oud en toch toont Thibau al flitsen van genialiteit die fans en analisten naar vergelijkingen doet zoeken. Met krachtige sprints, tactisch inzicht en een instinct voor koersverloop dat zijn leeftijd overstijgt, bewijst hij dat grootsheid misschien wel in de genen zit.
Bij zijn meest recente optreden wist Thibau de twijfelaars de mond te snoeren door een koers af te leveren die even berekend als meedogenloos was. Hij viel aan met autoriteit op de laatste klim en liet enkele van de grootste namen uit de sport happen naar adem. De finish was niet zomaar een overwinning — het was een statement.
Wat dit nog indrukwekkender maakt, is het gewicht van de verwachtingen. Zoon zijn van Sven Nys, één van de grootste in het veldrijden, brengt druk met zich mee die maar weinigen begrijpen. De camera’s draaien altijd, de vergelijkingen zijn onophoudelijk, en de critici genadeloos. Maar in plaats van te bezwijken onder de spotlights, lijkt Thibau er juist energie uit te halen.
“Hij heeft de naam, zeker,” zei een concurrerende renner, “maar hij heeft zijn plaats verdiend. Dat was geen ‘Nys-overwinning’. Dat was een Thibau-overwinning.”
De wielerwereld merkt het op. Na zijn recente overwinning ontplofte sociale media, waarbij fans hem uitriepen tot “de volgende grote” en analisten een lange, succesvolle carrière voorspelden. Zijn vermogen om moeiteloos te schakelen — letterlijk én figuurlijk — tussen weg- en veldrijden oogst lof, zelfs van de meest sceptische kenners.
Los van de podiumplaatsen is er iets magnetisch aan Thibau’s stijl. Hij rijdt agressief zonder roekeloos te zijn, strategisch zonder saai te worden. Hij rijdt met het hart van een veteraan en de honger van een debutant. Het is een zeldzame combinatie die zowel fascinerend is om te zien als dodelijk om tegen te koersen.
Buiten de fiets om straalt Thibau een stille zelfverzekerdheid uit. Hij spreekt over hard werken, bescheidenheid en het eren van de naam Nys — niet door zijn vaders succes te kopiëren, maar door zijn eigen pad te bewandelen. En tot nu toe lukt hem dat uitstekend.
Met een kalender vol grote koersen in het vooruitzicht, wordt het geroezemoes rond Thibau steeds luider. Als hij in dit tempo doorgaat, zal het gesprek zich snel verplaatsen van “de zoon van Sven” naar “het tijdperk van Thibau Nys.” En eerlijk? Dat tijdperk ziet er veelbelovend uit.
Of je nu een doorgewinterde wielerfan bent of nieuw in de sport, één ding is zeker — Thibau Nys is niet langer alleen een naam om in de gaten te houden. Hij is een naam om te onthouden.